Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η Δημοκρατία στο ποτήρι του Νέστορα*

Ο πρόεδρος Ολάντ έχει εκλεγεί για να παίρνει αποφάσεις για τη Γαλλία, η καγκελάριος Μέρκελ για τη Γερμανία, ο Αλέξης Τσίπρας για την Ελλάδα. Δεν μπορεί κανείς εξ αυτών να λάβει αποφάσεις που αφορούν το μέλλον πολιτών σε άλλες χώρες. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας που έχει πληγεί βαθιά από τη κρίση που ταλανίζει από το 2008 την Ευρώπη. Βέβαια, η κρίση έβγαλε στην επιφάνεια το πρόβλημα, αφού από χρόνια η πολιτική (και οι πολιτικοί) είχε παραδώσει τα ηνία του άρματος της εξουσίας στους ισχυρούς του χρήματος -τραπεζίτες -οίκους αξιολόγησης 

Η ελληνική κυβέρνηση χειρίζεται άριστα το θέμα της δημοκρατικής της νομιμοποίησης από το λαό, κατεβάζοντας τον στις πλατείες για να δηλώσει τη στήριξή του στις ενέργειές της. 
Άσχετα αν θεωρεί κανείς ότι στην ουσία παίζει με τις λέξεις μνημόνιο- συμφωνία, παράταση επέκταση κλπ, ο λαός κουρασμένος από την αναλγησία της κυβέρνησης Σαμαρά, τη στηρίζει.
Όμως, όπως η ελληνική κυβέρνηση έχει τη νομιμοποίηση να διαπραγματευτεί μια άλλη πολιτική για τα μνημόνια, τα μέτρα, έτσι και οι εταίροι έχουν νομιμοποίηση αλλά και δέσμευση από τους δικούς τους λαούς να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους- ή σε κάθε περίπτωση- αυτά που θεωρούν συμφέροντά τους.
Κι εκεί υπάρχει η ρήξη. Η ρήξη που προέρχεται από τα διαφορετικά "συμφέροντα" κάθε λαού.
Λίγα χρόνια πριν ατυχήσαμε να υιοθετήσουμε ως Ευρωπαίοι πολίτες ένα Σύνταγμα για την Ευρώπη των λαών. Σήμερα είναι τρομαχτικά δύσκολο να διαχειριστούμε μια κρίση που στην ουσία δεν είναι οικονομική, αλλά πολιτική.

"Το μεγαλύτερο μέτρο της δημοκρατίας δεν είναι ο βαθμός ελευθερίας ούτε ο βαθμός ισότητας, αλλά μάλλον ο βαθμός συμμετοχής, υποστήριξε ο Γάλλος φιλόσοφος Alain de Benoist

Η Δημοκρατία που όλοι επικαλούνται, για να μη μένει πουκάμισο αδειανό, να μην λειτουργεί ως πρόσχημα για την εξόντωση της ελεύθερης βούλησης των λαών πρέπει να είναι άμεση.
Πρέπει να επιτραπούν δημοψηφίσματα κοινά σε όλες τις χώρες, ώστε να ενισχυθεί το αίσθημα της ενότητας του Ευρωπαίου πολίτη και να του δοθεί η δυνατότητα να αποφασίζει για καίρια ζητήματα.

Δημοψηφίσματα για να περάσει η εξουσία στους πολίτες.Βέβαια, για αυτό θα χρειαστεί χρόνος και πολιτική βούληση των Ευρωπαίων ηγετών, ενώ σήμερα η ελληνική πλευρά δίνει τη μάχη της προκειμένου να εξασφαλίσει τα περιθώρια που θα επιτρέψουν την ανακούφιση του λαού και την ανάκαμψη. 

*Το ποτήρι του Νέστορα γράφει σε παλαιό αττικό αλφάβητο κυκλικά από τα δεξιά στα αριστερά. Η επιγραφή, σε συνεχή γραφή, λέγει τα εξής:
(από δεξιά στα αριστερά)
ΝΙΜΝΑΚΕΔΟΤΟΤΙΕΖΙΑΠΑΤΑΤΟΛΑΤΑΝΟΤΝΑΠΝΟΤΣΕΧΡΟΝΥΝΣΟΗ
(από αριστερά στα δεξιά) 
ΗΟΣ ΝΥΝ ΟΡΧΕΣΤΟΝ ΠΑΝΤΟΝ ΑΤΑΛΟΤΑΤΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΤΟ ΔΕΚΑΝ ΜΙΝ

Απόδοση στα νέα ελληνικά: «όποιος από τους χορευτές χορεύει πιο χαριτωμένα από όλους, σ’ αυτόν θα απονεμηθεί το αγγείο». 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Περι Αστικής Ανθεκτικότητας και άλλων δαιμόνων....

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την πανδημία, η διεθνής κοινότητα, η Ε.Ε στράφηκαν στην αναγκαιότητα της ενίσχυσης των δομών της πολιτικής προστασίας και απαίτησης της πρόληψης των καταστροφών.  Η επιδημία Covid-19 δημιουργησε νέες προκλήσεις για την ανάπτυξη έξυπνων και βιώσιμων πόλεων. Έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί πλέον να εστιάζουμε μόνο στην παροχή υπηρεσιών για ποιότητα ζωής ή για ένα καλύτερο οικοσύστημα. Πρέπει να προετοιμάσουμε τις πόλεις έτσι ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται, να συντηρούν και να διασφαλίζουν τις υπηρεσίες της πόλης και να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής ενόψει των επικείμενων κινδύνων. Μεγάλα ποσά  διανεμήθηκαν για σχεδια εκτάκτων αναγκών, καθώς και για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πόλεων με "έξυπνες" ψηφιακά ενεργοποιημένες υπηρεσίες που συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα ζωής, ιδιαίτερα με συστήματα  προειδοποίησης και αντιμετώπισης κινδύνων (πλημμυρικών φαινομένων, πυρκαγιάς, σεισμού κ.λπ.) εντός των ορίων του δήμου. Αυτο σημαίνει εγκα

Αν ζούσε ο Τσέ...

Κάθε επανάσταση έχει τους ήρωες της. ...Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας, έλεγε ο Franz Kafka «Η "ηρωική γενιά του πολυτεχνείου" εξαργύρωσε τους "αγώνες" της με υπουργεία, βίλες, κότερα και πολλά εκατομμύρια. Οδήγησε τη χώρα στο σημερινό χάος του χρέους, της ανεργίας και των χιλιάδων αυτοκτονιών», προκάλεσε με την δήλωσή της η Χρυσή Αυγή. Εκτός όμως, από τους δηλωμένους φασίστες που από χρόνια προβάλουν αυτή τη θεωρία, μαζί με την επίσης, εξοργιστική άποψη ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο πολυτεχνείο, υπάρχουν και πολλοί άλλοι, οι οποίοι προσπαθώντας να αιτιολογήσουν την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα, ρίχνουν το "ανάθεμα" σε μια ολόκληρη γενιά. Ναι, κάποιοι εξαργύρωσαν τους αγώνες. Ναι, κάποιοι βουτήχτηκαν στην διαφθορά. "Πολίτες, φοβούμαι πως η επανάσταση, όπως ο Κρόνος, θα φάει διαδοχικά όλα της τα παιδιά και θα δημιουργήσει ένα δεσποτισμό με όλους τους κινδύνους που τον συνοδεύουν" ήταν τα τελευταία λόγι

Ένας πρωθυπουργός που ήθελε να γίνει αόρατος

« Στο υπόλοιπο της συνόδου κρατούσα το κεφάλι χαμηλά, για να περάσω όσο γίνεται απαρατήρητος » Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο Την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα στις βροχερές Κάννες, στις 2 Νοεμβρίου του 2011, εν αναμονή της συνόδου κορυφής του G20 περιγράφει ο Θαπατέρο στο βιβλίο του "το Δίλημμα". Πριν από δύο ημέρες, ο έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου είχε ανακοινώσει δημοψήφισμα, το οποίο θα μπορούσε και να οδηγήσει στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Το μέλλον του κοινού νομίσματος ήταν αβέβαιο, όχι χωρίς την ευθύνη των Ευρωπαίων και κυρίως των Γαλλογερμανών αλλά οι γύπες των διεθνών αγορών ομολόγων είχαν εκδηλώσει έντονο εκνευρισμό και πίεζαν την περάτωση των πυρετικών διαβουλεύσεων για να καθορίσουν τη στάση τους. Η Αγκελα Μέρκελ εξομολογείται ο Ισπανός πρώην πρωθυπουργός, Θαπατέρο τον πλησιάζει και χωρίς καμία εισαγωγή, του λέει: Τι θα λέγατε να πάρετε έκτακτο δάνειο 50 δισ. ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Σκοπεύω να προτείνω και στον Σίλβιο Μπερλουσκ