Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κύπρος: Διχοτόμηση εάν αποτύχουν οι συνομιλίες;

«Ανεξέλεγκτο ή αδύνατο να λυθεί;» είναι το ερώτημα που διατυπώνει σε άρθρο του, που αναφέρεται  στο κυπριακό πρόβλημα το  Economist . Ο υπότιτλος σε του άρθρου προβλέπει ότι "οι ελπίδες επίλυσης του προβλήματος αρχίζουν να μοιάζουν μη ρεαλιστικές".

Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι  ''ενώ οι χώρες της ΕΕ επικρίνουν έντονα τη Ρωσία για τη δημιουργία ψυχρών συρράξεων στη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία, σιωπούν για τη δική τους περίπτωση της Κύπρου, μια χώρα-μέλος με έναν μη αναγνωρισμένο τουρκοκυπριακό βορρά''.

«Η πικρή εμπειρία συνιστά σκεπτικισμό για τις συνομιλίες στην Κύπρο. Παρόλα αυτά ένας έκτος γύρος είναι σε εξέλιξη», σημειώνει αναφερόμενο στην Κοινή Διακήρυξη του Φεβρουαρίου και στον διορισμό του νέου Ειδικού Απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών.

Επίσης, σημειώνεται ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ο οποίος είχε υποστηρίξει το σχέδιο Ανάν, είναι πρόθυμος για μια συμφωνία γιατί : «γνωρίζει καλά το κόστος μη επίτευξης μίας λύσης: από τον κήπο του Προεδρικού στη Λευκωσία “την τελευταία διαιρεμένη πόλη της Ευρώπης” μπορεί να δει την 'τουρκοκυπριακή σημαία' χρωματισμένη έντονα στον Πενταδάκτυλο».

Κατά τον Economist, δύο νέες εξελίξεις θα έπρεπε να δώσουν ώθηση στους διαπραγματευτές. Η μία είναι η οικονομική κατάσταση της Κύπρου που καθιστούν ελκυστικά τα οφέλη της λύσης, ακόμα και τώρα, που η οικονομία ανακάμπτει. Επικαλούμενο ανάλυση του περασμένου Μαΐου, το περιοδικό αναφέρει πως η λύση θα μπορούσε να επιφέρει αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,8% επί 20 χρόνια, προσθέτοντας 12.000 ευρώ στο μέσο εισόδημα.

Η δεύτερη σημαντική εξέλιξη είναι η ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο. Βέβαια, επισημαίνεται, ότι το αέριο έχει γίνει τώρα απλώς ένα ακόμα εμπόδιο και αναφέρεται η δραστηριότητα του τουρκικού Barbaros και η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να αναστείλει τη συμμετοχή του τις συνομιλίες.

«Ο κ. Έιντε που αυτοαποκαλείται ρεαλιστής αισιόδοξος λέει ότι μπορεί να προκαλέσει την επανέναρξή τους. Αλλά τα κυπριακά σχέδια αξιοποίησης του αερίου χωρίς αγωγό προς την Τουρκία , θα μοιάζουν και πάλι προκλητικά. Δε βοηθά δε ότι οι συνομιλίες ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ βρίσκονται στις καλένδες», υποστηρίζει το άρθρο.

Πάντως επισημαίνεται ότι πολλοί παρατηρητές αμφιβάλλουν αν μια ομοσπονδιακή λύση θα μπορούσε ποτέ να λειτουργήσει. Σημειώνεται ότι ο νέος Τουρκοκύπριος διαπραγματευτής Εργκιούν Ολγκούν χαρακτηρίζει τις ομοσπονδίες «εξαιρετικά δύσκολες», ιδίως όταν τα συνιστώντα μέρη αυτής δε βρίσκονται σε αριθμητική  ισορροπία. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι ο κ. Έιντε δηλώνει πως ενώ έχει συναντήσει ευρεία συμφωνία για το μέλλον, δεν υπάρχει συμφωνία επί του παρόντος.

Όμως, τίθεται και το ερώτημα του κατά πόσο υπάρχει εναλλακτική λύση και σημειώνει την πρόταση του International Crisis Group για "δύο χωριστά κράτη εντός της ΕΕ", καθώς και στις απόψεις που διατυπώνονται σε ένα νέο βιβλίο υπό τον ακαδημαϊκό του LSE Τζέιμς Κερ-Λίντσεϊ. Οι περισσότεροι από αυτούς που δίνουν τη δική τους εκτίμηση με τη συμμετοχή τους στο βιβλίο εκφράζουν σκεπτικισμό για την προοπτική λύσης και πολλοί προτείνουν μία πιο χαλαρή ομοσπονδία ή ακόμα και διχοτόμηση.

Μάλιστα, ο κ. Έιντε λέει ότι αν και η ομοσπονδία είναι η καλύτερη λύση, καμία λύση δεν είναι η χειρότερη, εννοώντας ότι ίσως απαιτηθεί κάτι διαφορετικό. «Η διχοτόμηση θα άνοιγε ξανά τα 'σύνορα', θα επέτρεπε την επιστροφή περιουσιών και γης (συμπεριλαμβανομένων των Βαρωσίων) στους Ελληνοκύπριους και θα τερμάτιζε τη 'διεθνή απομόνωση' των Τουρκοκυπρίων. Αν αποτύχουν οι τελευταίες συνομιλίες, ίσως έρθει η ώρα της», καταλήγει το Economist.

Διχοτόμηση λοιπόν, το σενάριο που απεργάζονται, και πως θα μπορούσε να είναι ευνοϊκότερο, αφού η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή διαπραγματευτική θέση και η Κύπρος από μόνη δεν μπορεί να σταθεί. Δυστυχώς, πριν λίγα χρόνια κάποιοι είχαν θεωρήσει προδοτικό το σχέδιο Αναν και είναι ενδιαφέρον να ακούσουμε τι έχουν να πουν σήμερα. Η ιστορία διδάσκει ότι στην πολύπαθη αυτή περιοχή η μη αποδοχή ενός ικανοποιητικού σχεδίου φέρνει μια καταστροφή. Ας ελπίσουμε να μην επαναληφθεί.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Περι Αστικής Ανθεκτικότητας και άλλων δαιμόνων....

Τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα μετά την πανδημία, η διεθνής κοινότητα, η Ε.Ε στράφηκαν στην αναγκαιότητα της ενίσχυσης των δομών της πολιτικής προστασίας και απαίτησης της πρόληψης των καταστροφών.  Η επιδημία Covid-19 δημιουργησε νέες προκλήσεις για την ανάπτυξη έξυπνων και βιώσιμων πόλεων. Έχει αποδειχθεί ότι δεν αρκεί πλέον να εστιάζουμε μόνο στην παροχή υπηρεσιών για ποιότητα ζωής ή για ένα καλύτερο οικοσύστημα. Πρέπει να προετοιμάσουμε τις πόλεις έτσι ώστε να μπορούν να διαχειρίζονται, να συντηρούν και να διασφαλίζουν τις υπηρεσίες της πόλης και να βελτιώνουν την ποιότητα ζωής ενόψει των επικείμενων κινδύνων. Μεγάλα ποσά  διανεμήθηκαν για σχεδια εκτάκτων αναγκών, καθώς και για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας των πόλεων με "έξυπνες" ψηφιακά ενεργοποιημένες υπηρεσίες που συμβάλλουν στην καλύτερη ποιότητα ζωής, ιδιαίτερα με συστήματα  προειδοποίησης και αντιμετώπισης κινδύνων (πλημμυρικών φαινομένων, πυρκαγιάς, σεισμού κ.λπ.) εντός των ορίων του δήμου. Αυτο σημαίνει εγκα

Αν ζούσε ο Τσέ...

Κάθε επανάσταση έχει τους ήρωες της. ...Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας, έλεγε ο Franz Kafka «Η "ηρωική γενιά του πολυτεχνείου" εξαργύρωσε τους "αγώνες" της με υπουργεία, βίλες, κότερα και πολλά εκατομμύρια. Οδήγησε τη χώρα στο σημερινό χάος του χρέους, της ανεργίας και των χιλιάδων αυτοκτονιών», προκάλεσε με την δήλωσή της η Χρυσή Αυγή. Εκτός όμως, από τους δηλωμένους φασίστες που από χρόνια προβάλουν αυτή τη θεωρία, μαζί με την επίσης, εξοργιστική άποψη ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο πολυτεχνείο, υπάρχουν και πολλοί άλλοι, οι οποίοι προσπαθώντας να αιτιολογήσουν την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα, ρίχνουν το "ανάθεμα" σε μια ολόκληρη γενιά. Ναι, κάποιοι εξαργύρωσαν τους αγώνες. Ναι, κάποιοι βουτήχτηκαν στην διαφθορά. "Πολίτες, φοβούμαι πως η επανάσταση, όπως ο Κρόνος, θα φάει διαδοχικά όλα της τα παιδιά και θα δημιουργήσει ένα δεσποτισμό με όλους τους κινδύνους που τον συνοδεύουν" ήταν τα τελευταία λόγι

Ένας πρωθυπουργός που ήθελε να γίνει αόρατος

« Στο υπόλοιπο της συνόδου κρατούσα το κεφάλι χαμηλά, για να περάσω όσο γίνεται απαρατήρητος » Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο Την ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα στις βροχερές Κάννες, στις 2 Νοεμβρίου του 2011, εν αναμονή της συνόδου κορυφής του G20 περιγράφει ο Θαπατέρο στο βιβλίο του "το Δίλημμα". Πριν από δύο ημέρες, ο έλληνας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου είχε ανακοινώσει δημοψήφισμα, το οποίο θα μπορούσε και να οδηγήσει στην έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Το μέλλον του κοινού νομίσματος ήταν αβέβαιο, όχι χωρίς την ευθύνη των Ευρωπαίων και κυρίως των Γαλλογερμανών αλλά οι γύπες των διεθνών αγορών ομολόγων είχαν εκδηλώσει έντονο εκνευρισμό και πίεζαν την περάτωση των πυρετικών διαβουλεύσεων για να καθορίσουν τη στάση τους. Η Αγκελα Μέρκελ εξομολογείται ο Ισπανός πρώην πρωθυπουργός, Θαπατέρο τον πλησιάζει και χωρίς καμία εισαγωγή, του λέει: Τι θα λέγατε να πάρετε έκτακτο δάνειο 50 δισ. ευρώ από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Σκοπεύω να προτείνω και στον Σίλβιο Μπερλουσκ