O Σαμαράς, ο Θεός και το Χάος....

Ότι ο πρωθυπουργός είναι ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος, νομίζω το εμπεδώσαμε όλοι. Ότι συμβουλεύεται τον Ύψιστο σε κάθε του κίνηση έγινε κατανοητό. Ότι τώρα ο Ύψιστος συναίνεσε στα μέτρα αυτά, είναι μάλλον αμφισβητήσιμο. Θεωρώ ότι δεν επιθυμεί να υποβάλει τους ανθρώπους σε άσκοπες δοκιμασίες.  
Ο πρωθυπουργός - ο οποίος εκτός από το λαμπρό διάλειμμα της επίσκεψης Μέρκελ- δεν έχει τιμήσει με την παρουσία του το κοινοβούλιο, ώστε να υπερασπιστεί την παντελή έλλειψη έργου από την κυβέρνηση του, αρκείται στις υψηλές του διασυνδέσεις και έχει επιτρέψει να μετατρέπει η ανάγκη μεταρρυθμίσεων και χάραξης ενιαίου εθνικού -στρατηγικού μετώπου για την αντιμετώπιση της ύφεσης σε μετρολαγνεία. Δεν υπάρχουν Ζάππεια, αντισταθμιστικά, αναδιαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για ανάπτυξη. Δεν υπάρχει απλή διάθεση να ακολουθήσουν την  λαϊκή εντολή να κυβερνήσουν. 
Όμως είναι όλο το πολιτικό σύστημα υπεύθυνο για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ διαλύεται από τις πρόσκαιρες προσωπικές στρατηγικές των προβεβλημένων στελεχών του, τα οποία δε διστάζουν να ταυτιστούν με συντηρητικές και αντιλαϊκές επιλογές, χωρίς να αιτιολογούν στο λαό τη στάση τους. Η μεγάλη πτώση του ΠΑΣΟΚ οφείλεται περισσότερο σε εκείνα που δεν έγιναν- τις μεταρρυθμίσεις που φρέναραν- και τα οποία θα δικαιολογούσαν στο πολίτη και τα υπόλοιπα μέτρα.
Η ΔΗΜΑΡ δεν αισθάνεται καλά, με το έδαφος να τρίζει κάτω απ τα πόδια του Κουβέλη. Είναι το λιγότερο εξευτελιστικό για ένα κόμμα που θέλει να αυτοπροσδιορίζεται αριστερό να "διευκολύνει" δικολαβίστικα ως Πόντιος Πιλάτος μέτρα, τα οποία δεν εγκρίνει, ενώ παραμένει να στηρίζει την κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον αέρα του νικητή στις δημοσκοπήσεις και την επιτυχημένη συνταγή της ολικής άρνησης χαϊδεύει τα αυτιά του απελπισμένου και καταπονημένου πολίτη. Υποστηρίζει ότι όταν γίνει κυβέρνηση θα καταργήσει μονομερώς τα μνημόνια, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι αυτό είναι εκτός πραγματικότητας. Τουλάχιστον δεν παρουσιάζει καμιά συγκεκριμένη πρόταση. Όμως, τα περιθώρια που αφήνει, δίνει χώρο για την ικανοποίηση πιέσεων, ακόμα και των συντεχνιακών απαιτήσεων, για τις οποίες πληρώνει τώρα η χώρα. Από την άλλη, δίνει χώρο και στο φασίζοντα λαϊκισμό της Χρυσής Αυγής, με αποτέλεσμα να αυξάνει την επιρροή της. 
Η χώρα χρειάζεται γενναίους πολιτικούς να λάβουν αποφάσεις και να δώσουν ελπίδα στο λαό, να στρώσουν τα θεμέλια της νέας Ελλάδας. Αν τώρα μετά από τόσες θυσίες, όλα όσα έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια ο λαός, αν η χώρα χρεοκοπήσει, θα γίνουμε μάρτυρες γεγονότων που ποτέ δεν είχαμε φανταστεί. Δυστυχώς, η σύνθεση αυτού του κοινοβουλίου δεν φαίνεται να μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη.