Σήματα λυγρά

Σαν σήμερα γιόρταζε ο μεγάλος ηγέτης και ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Παπανδρέου. Ας θυμηθούμε ένα προφητικό του λόγο στην Βουλή της 28ης Ιουλίου 1992 όπου έθεσε και το μεγάλο ερώτημα "... εάν πορευόμαστε προς μία ευρωπαϊκή Γερμανία, ή προς μία γερμανική Ευρώπη" (!). Κυρίες και κύριοι, ως γνωστό, δεδομένο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει για την κύρωση της συνθήκης του Μάαστριχτ. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πει στο Λαό μόνο τα αναμενόμενα οφέλη, ούτε να ωραιοποιήσει την εικόνα. Αντίθετα πρέπει να τονίσει με ειλικρίνεια το κόστος αυτής της προσαρμογής. Θα πρέπει ο Έλληνας πολίτης να ξέρει τι να περιμένει στο τέλος της πορείας, αλλά και τι θα έχει καταβάλει για να φθάσει στο τέρμα αυτής της δύσκολης και άνισης πορείας. Με την κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ άλλαξε πράγματι η παγκόσμιος ισορροπία. Και είναι κοινός τόπος, ότι υπάρχει μόνο μία στρατιωτική υπερδύναμη, οι ΗΠΑ. Είναι όμως ταυτόχρονα γνωστό, ότι από οικονομικής πλευράς δεν είναι η μόνη υπερδύναμη. Υπάρχουν τουλάχ

Οι προσταγές του Μνημονίου για τη συρρίκνωση του Δημόσιου τομέα είναι από πλέον ουσιώδη στοιχεία της συμφωνίας για την χρηματοδότηση της Ελλάδας. Οι προσπάθειες της Κυβέρνησης Παπανδρέου να εξορθολογίσει το σύστημα, απέτυχαν κάτω από τις αντιδράσεις των κρατικοδίαιτων συνδικαλιστών.  Η κυβέρνηση Σαμαρα, ακόμα και με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, δεν κατάφερε να σχηματίσει ένα σοβαρό σχέδιο για την ελάφρυνση του Δημοσίου.   Είναι σαφές ότι κάποιοι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να απομακρυνθούν. Επίσης, είναι γνωστό, ότι αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει αν εφαρμοστούν σωστά οι διαδικασίες, οι οποίες πολλές φορές "φρακάρουν" από πολιτικές παρεμβάσεις. Είναι ακόμη, λογικό μια κυβέρνηση να περικόψει τις δαπάνες της στο Δημόσιο τομέα, όχι μόνο απολύοντας κόσμο αλλά εξορθολογίζοντας και τους μισθούς και της αμοιβές, χωρίς να διατηρεί πολλαπλών ταχυτήτων υπαλλήλους με ειδικά προνόμια. Σύμφωνα με τα όσα γράφονται και όσα ακούμε τις τελευταίες μέρες, διαδραμματίζον

Του Ανδρέα Πετρουλάκη, Καθημερινή, 25/11/2012 Παρακολουθούμε εδώ και ένα χρόνο τα πολιτικά παιχνίδια στις πλάτες του Έλληνα πολίτη. Ένα χρόνο πριν, ένας πρωθυπουργός που τον κατηγορούσαν ότι δεν διαπραγματεύεται πέτυχε διαγραφή χρέους 100 δισ. με κούρεμα ομολόγων ύψους 50% και νέο χρηματοδοτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα ύψους 120 δισ. με πολύ χαμηλά επιτόκια και μεγαλύτερη περίοδο αναπροσαρμογής. Η αξιωματική αντιπολίτευση κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και ψηφίζει τη συμφωνία, με το μάτι στην εξουσία. Αφήνει να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να διαπραγματευτεί καλύτερα και σύρει την χώρα, συνεπικουρούμενη από την Αριστερά, η οποία επίσης, βλέπει ότι οι πολεμικές ιαχές βρίσκουν ευήκοα ώτα, αυτά των πολιτών που τελούν σε πλήρη σύγχιση από το ασταμάτητο πόλεμο των ΜΜΕ στην κυβέρνηση, σε δυό εκλογικές αναμετρήσεις. Ο χρόνος και το ευνοικό κλίμα χάνεται, επειδή κανείς δεν θέλει να συμφωνήσει με κανένα. Γιατί κανείς δεν παραδεχεται το αυτονόητο ότι "το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας απει

Η Ελλάδα συμμετέχει - παρακολουθεί το Eurogroup που θα αποφασίσει για την τύχη της, με όλα, σχεδόν, τα χαρτιά κλειστά στο τραπέζι. Παρότι η τηλεδιάσκεψη του Σαββάτου υποτίθεται ότι θα έδινε κάποιες κατευθύνσεις, στην πραγματικότητα τα θέματα παραμένουν σε εκκρεμότητα και τα νερά είναι πιο θολά από ποτέ. Κάποιοι μιλούν και για λύσεις που μπορεί να περιπλέξουν περισσότερο τα πράγματα. Όπως το σενάριο ότι ίσως επιλεγεί η χορήγηση ευελιξίας στις χώρες-δανειστές να δανείσουν κεφάλαια στην Ελλάδα με "τον τρόπο που θα επιλέξουν" εκείνες (!). Αυτό το εφεύρημα είναι τελείως "αόριστο" και περίπλοκο και τελικά, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας. Όμως, η Γερμανία και η ΕΚΤ επιμένουν ότι δεν τίθεται θέμα για κούρεμα του χρέους, σημείο που θεωρείται απαραίτητο για συμβιβασμό με το ΔΝΤ. Αλλά ήταν ένας χρόνος μόλις πριν που ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, πέτυχε το κούρεμα του ελληνικού χρέους. Στην τελευταία του ομιλία ως πρωθυπουργός, αφού κάποιοι θεώρησαν ότι ήταν η ώρα

O πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, Ηλ. Μόσιαλος, πρότεινε με άρθρο του στην Athens Voice, ότι είναι απαραίτητος ένας νέος ρεαλιστικός - μεταρρυθμιστικός πόλος, τον οποίο βλέπει στην ένωση μέρους του ΠΑΣΟΚ με τις κεντρώες δυνάμεις της ΝΔ και με τη ΔΗΜΑΡ, για να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός χώρος . "Το νέο αυτό πολιτικό υποκείμενο, εφόσον δημιουργηθεί, θα κριθεί από το αν θα μπορέσει ν΄αλλάξει ριζικά το μεταπολιτευτικό μοντέλο" αναφέρει για να καταλήξει: "Σ΄ αυτό το νέο, μακράς πνοής χώρο, θα μπορούσαν να συμμετέχουν η ΔΗΜΑΡ, ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ και της κεντρώας ΝΔ, οι πολιτικές κινήσεις στο χώρο της κεντροαριστεράς, οι κεντρώες φιλελεύθερες δυνάμεις και τα εκατομμύρια των ανένταχτων πολιτών. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσουμε, τόσο το καλύτερο για την κοινωνία και την πατρίδα". Ο Μόσιαλος δεν είναι ο μόνος που θέτει τέτοιο ζήτημα.   Ο Ανδρέας Λοβέρδος υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να εμπνεύσει ελπίδα και εμπιστοσύνη στον κόσμο, με τα σημερινά δεδομένα και πιστεύει οτι

"Για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία, η οποία δείχνει να 'χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα!" είχε υποστηρίξει ο Χρόνης Μίσσιος, σε συνέντευξη στην Κρυσταλία Πατούλη συμμετέχοντας στο δημόσιο διάλογο του tvxs, για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι "πρέπει να αντιληφθούμε ποιά είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!" και προτείνοντας "να πάρουμε τα βουνά, να ξαναεποικήσουμε την Ελλάδα" Ο συγγραφέας του «Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς» άφησε την τελευταία του πνοή, έπειτα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο. Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες, και έζησε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στα Ποταμούδια, μια γειτονιά γεμάτη πρόσφυγες, καπνεργάτες από τη Θάσο και κομμουνιστές κυνηγημένους από τη δικτατορία του Μεταξά. Η οικογένειά του κατέφυγε στη Θεσσαλονίκη και ο Μίσσιος δούλεψε μικροπωλητής, με κασελάκι, στο λιμάνι. Το σχολείο τ

Παγκόσμια Μέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού σήμερα. Ως συνήθως, αυτές οι γιορτές είναι για να θυμόμαστε "τα θύματα" -" τους αδύναμους" (γυναίκες -παιδιά- ζώα - περιβάλλον) για μια μέρα και να επιστρέφουμε στην κακοποίησή τους την αμέσως επόμενη. Αυτές τις τελευταίες μέρες είμαστε μάρτυρες, όλη οι διεθνείς κοινότητα, των απίστευτης αγριότητας ισραηλιτικών βομβαρδισμών στη Γάζα. Άλλη μια φορά ο πολέμος φούντωσε στην πολύπαθη αυτή περιοχή με θύματα αμάχους. Η Ισραηλινή κυβέρνηση προσπάθησε να διασκεδάσει την διεθνή κοινότητα με καθησυχαστικές δηλώσεις και διοχετεύοντας στα μέσα πληροφορίες που αποσιοπούσαν επιμελώς τα αποτελέσματα των ενεργειών της.  Οι σφοδροί ισραηλινοί βομβαρδισμοί σπέρνουν τον θάνατο στη Λωρίδα της Γάζας, ενόσω η "διπλωματία" πασχίζει για την επίτευξη εκεχειρίας και την αποφυγή μίας εφιαλτικής χερσαίας επέμβασης του ισραηλινού στρατού. Όμως, την εποχή της ηλεκτρονικής δικτύωσης διεξάγεται και ο πόλεμος ηλεκτρονικών χαρακωμάτων με εκατοντά

Κάθε επανάσταση έχει τους ήρωες της. ...Κάθε επανάσταση εξατμίζεται και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας, έλεγε ο Franz Kafka «Η "ηρωική γενιά του πολυτεχνείου" εξαργύρωσε τους "αγώνες" της με υπουργεία, βίλες, κότερα και πολλά εκατομμύρια. Οδήγησε τη χώρα στο σημερινό χάος του χρέους, της ανεργίας και των χιλιάδων αυτοκτονιών», προκάλεσε με την δήλωσή της η Χρυσή Αυγή. Εκτός όμως, από τους δηλωμένους φασίστες που από χρόνια προβάλουν αυτή τη θεωρία, μαζί με την επίσης, εξοργιστική άποψη ότι δεν υπήρξαν νεκροί στο πολυτεχνείο, υπάρχουν και πολλοί άλλοι, οι οποίοι προσπαθώντας να αιτιολογήσουν την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα, ρίχνουν το "ανάθεμα" σε μια ολόκληρη γενιά. Ναι, κάποιοι εξαργύρωσαν τους αγώνες. Ναι, κάποιοι βουτήχτηκαν στην διαφθορά. "Πολίτες, φοβούμαι πως η επανάσταση, όπως ο Κρόνος, θα φάει διαδοχικά όλα της τα παιδιά και θα δημιουργήσει ένα δεσποτισμό με όλους τους κινδύνους που τον συνοδεύουν" ήταν τα τελευταία λόγι

Προσθήκη λεζάντας Το ΠΑΣΟΚ βάλετε πανταχόθεν και περισσότερο εν των έσω γιατί ο συνεκτικός του κρίκος με την εξουσία, ολοένα και χαλαρώνει. Τα ιστορικά στελέχη του κινήματος, που δεν βρίσκονται πια εν ζωή, του ιδρυτή του συμπεριλαμβανομένου, δεν θα πίστευαν ποτέ, μια τέτοια εξέλιξη. Το ΠΑΣΟΚ στην πορεία μέσα στο χρόνο ανέδειξε στελέχη σε θέσεις, αλλά δεν τα γαλούχησε με τις απαραίτητες αρχές της πολιτικής, ηθικής και κομματικής αρετής. Δεν τα εφοδίασε με τα στοιχεία που θα επέτρεπαν να ανταπεξέλθουν στις κομματικές υποχρεώσεις τους και τις θέσεις που τους ανέθεσε. Ίσως, το μόνο που μένει κανείς να τους θυμίσει (;) είναι ότι " ...Η στάση ενός πολιτικού κόμματος μπροστά στα λάθη του είναι ένα απ τα σπουδαιότερα και ασφαλέστερα κριτήρια για τη σοβαρότητα του κόμματος και την εκπλήρωση απ'αυτό στην πράξη των υποχρεώσεων του απέναντι στην τάξη του και στις εργαζόμενες μάζες. Ν' αναγνωρίζει ανοιχτά το λάθος του, να βρίσκει τις αιτίες του, να αναλύει την κατάσταση που το γέν

Η Ελλάδα δεν βρίσκεται στο παρά πέντε της "καταστροφής". Έχει ήδη, περάσει το και πέντε. Τα κόμματα κυβέρνηση, συγκυβέρνηση, αντιπολίτευση παίζουν ένα παιχνίδι εντυπώσεων με το βλέμμα στην επόμενη μέρα.  Για όλους το στοίχημα είναι "ποιος θα παραμείνει όρθιος". Επί μήνες ακούγαμε για καλύτερη διαπραγμάτευση. Δεν έγινε. Χάσαμε και την ευνοϊκή ώθηση που μας έδωσε το κούρεμα του χρέους πέρσι. Απλά, άφησαν τον χρόνο να περάσει και τώρα συζητούν για την ανάγκη νέου "κουρέματος", "βιωσιμότητας" του χρέους. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξακολουθεί τις ακροβασίες αφού, η άρνηση του αποδίδει δημοσκοπικά. Ο μέσος Έλληνας έχει συνηθίσει να βυθίζεται στο μεγαλείο των προγόνων του. Έχει διδαχθεί να πιστεύει ότι όλοι του χρωστάνε. Αρέσκεται να πιστεύει ότι "δεν δέχεται μύγα στο σπαθί του", δεν υπομένει ζυγό και πολλά τέτοια επαναστατικά. Κανείς βέβαια, δεν αναφέρει ότι στις περιπτώσεις που αυτός ο λαός μεγαλούργησε, ήταν ενωμένος και α

Ότι ο πρωθυπουργός είναι ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος,  νομίζω  το εμπεδώσαμε όλοι. Ότι συμβουλεύεται τον Ύψιστο σε κάθε του κίνηση έγινε κατανοητό. Ότι τώρα ο Ύψιστος συναίνεσε στα μέτρα αυτά, είναι μάλλον αμφισβητήσιμο. Θεωρώ ότι δεν επιθυμεί να υποβάλει τους ανθρώπους σε άσκοπες δοκιμασίες.   Ο πρωθυπουργός - ο οποίος εκτός από το λαμπρό διάλειμμα της επίσκεψης Μέρκελ- δεν έχει τιμήσει με την παρουσία του το κοινοβούλιο, ώστε να υπερασπιστεί την παντελή έλλειψη έργου από την κυβέρνηση του, αρκείται στις υψηλές του διασυνδέσεις και έχει επιτρέψει να μετατρέπει η ανάγκη μεταρρυθμίσεων και χάραξης ενιαίου εθνικού -στρατηγικού μετώπου για την αντιμετώπιση της ύφεσης σε μετρολαγνεία. Δεν υπάρχουν Ζάππεια, αντισταθμιστικά, αναδιαπραγμάτευση. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για ανάπτυξη. Δεν υπάρχει  απλή  διάθεση να ακολουθήσουν την   λαϊκή εντολή να  κυβερνήσουν .   Όμως είναι όλο το  πολιτικό σύστημα υπεύθυνο για το αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η χώρα. Το ΠΑΣΟΚ δι αλύεται από τις πρόσκαιρες προ