Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2012

Δίχως προδότη, κάστρο δεν πατιέται

Ένα νέο βιβλίο ήρθε να ταράξει τα νερά, που δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ήταν και ιδιαίτερα γαλήνια. Το "Ημερολόγιο Κρίσης"  του πρώην υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας, Φρανσουά Μπαρουάν, περιγράφει το παρασκήνιο της δραματικής σύσκεψης του περασμένου Νοεμβρίου στις Κάννες και αξιολογεί τον ...... πολιτικό θάνατο του Γιώργου Παπανδρέου. Η πρόσκληση Παπανδρέου στις Κάννες, μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος, αποτελούσε για τον ίδιο ευκαιρία να εξηγήσει εκ του σύνεγγυς στους εταίρους την εκρηκτική κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα, η οποία βρισκόταν στα όρια της αποσταθεροποίησης και της δημοκρατικής εκτροπής. Όμως, το τότε πανίσχυρο δίδυμο, Νικολά Σαρκοζί και Άνγκελα Μέρκελ, είχαν μάλλον εξοργιστεί με τις δημοκρατικές ευαισθησίες του Έλληνα πρωθυπουργού και αποφάσισαν, σύμφωνα και με τον Μπαρουάν, το πολιτικό τέλος του Παπανδρέου. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας περιγράφει μέσα στο βιβλίο, σε δραματικούς τόνους πως μέσα σε δύο ημέρες -2 και 3 Νοεμβρίου 2011

Το τηλεγράφημα

Με την ευκαιρία της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, της έναρξης του ελληνοιταλικού πολέμου (επίσημης- γιατί ανεπίσημα είχε ξεκινήσει από τον τορπιλισμό της Έλλης τον δεκαπενταύγουστο), ακούγονται πολλά σχετικά με τον Ιωάννη Μεταξά και τη στάση του. Είναι αδιαμφισβήτητο ότι ο Μεταξάς ήταν ακραιφνής βασιλικός, που φλέρταρε με τα φασιστικά πρότυπα. Ως ιδεολογική τάση, ο φασισμός στην Ελλάδα του 1936 δεν είχε ερείσματα. Το καθεστώς ήταν δικτατορικό και είχε μπολιαστεί με στοιχεία οργάνωσης από τον φασισμό. Παρόλα αυτά και παρά το θαυμασμό του για την Γερμανία, ο Μεταξάς δεν τόλμησε, αλλά και ιστορικά δεν αποδεικνύεται ότι ήθελε, να συμπορευτεί με τον Άξονα. Ο,τι και να πιστεύει κανείς για τον Μεταξά, το πρωί της 28ης Οκτωβρίου εξέφρασε το λαϊκό αίσθημα. Όλος σχεδόν, ο πολιτικός -φιλελεύθερος- κόσμος βρισκόταν σε εξορία και οι κομμουνιστές σε φυλακές. Ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε αντιταχθεί τόσο στο να δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης στην αντικοινοβουλευτική άνοδο του Μεταξά, όσο και στο καθεστώς

H Ε.Κ και η απαίτηση των γερμανικών αποζημιώσεων....

Διατηρούσα πάντα μια διστακτικότητα και μια καχυποψία για όλα τα σενάρια που ήθελαν την χώρα να "γλυτώνει" από την κρίση με την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων. Αυτό όχι γιατί θεωρούσα άνευ ουσίας την διεκδίκηση, αλλά επειδή πιστεύω ότι αυτού του είδους τα εγχειρήματα απαιτούν εθνικό σχεδιασμό και εθνική στρατηγική ενιαία από τον πολιτικό κόσμο και τα κόμματα. Και αυτό από το οποίο πάσχει τούτη η χώρα είναι η χάραξη κοινής εθνικής στρατηγικής. Αλλά ξαφνικά, μέσα στο χάος των αρχείων και των αποκομμάτων, πέφτει στα χέρια μου το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ της 21ης Οκτωβρίου 1966: "Και ο δρ. Ραινχαρτ βεβεοί Η ΕΡΕ ΠΑΡΗΤΗΘΗ ΤΗΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΣ ΕΚ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ" Η εφημερίδα παρουσιάζει ένα ιστορικό των προσπαθειών της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου για να πετύχει ικανοποιητική ρύθμιση, αλλά οι "αποστάτες" δεν τόλμησαν να δώσουν συνέχεια στην υπόθεση. Ο υπουργός εξωτερικών της κυβέρνησης των αποστατών, Τούμπας διέψευσε διαρροές που ήθελαν τον Ανδρέα Παπανδρέου να έχει

Το μήλο......

Να κληθεί στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου, μετά την ακρόαση στο σώμα του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, γνωστή για τις μακροσκελείς ερωτήσεις-τοποθετήσεις και τον "οξύ" τόνο κατά τις συνεδριάσεις στην Ολομέλεια ή στις Επιτροπές υποστήριξε, ότι από την ακρόαση του Παπακωνσταντίνου προέκυψαν νέα στοιχεία, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου γνώριζε για την ύπαρξη της λίστας και το γεγονός ότι ήταν στην κατοχή του πρώην υπουργού. H Κωνσταντοπούλου κατάφερε να μετατρέψει την επιτροπή θεσμών σε αίθουσα δικαστηρίου αφού επί μια ώρα έθετε με καταιγιστικό τρόπο πάνω από 100 ερωτήματα στον πρώην υπουργό Οικονομικών γεγονός που φόρτισε την ατμόσφαιρα και σε ορισμένα σημεία έφτασε τον πρώην υπουργό στα όρια του. Ο τρόπος της βουλευτού σε όλη τη διάρκεια της εξέτασης άφηνε υπονοούμενα ότι ο πρώην υπουργός λειτούργησε με δόλο για να καλύψει κάποιους

Της Επανιδρύσεως το ανάγνωσμα...

Από μέρες ακούγονται φήμες για εισήγηση που φέρεται να έχει στα χέρια του ο Σαμαράς, η οποία έχει ως αντικείμενο την "επανίδρυση" της ΝΔ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες η πρόταση αφορά τη διάλυση του κόμματος της Ν.Δ και την ανασύστασή του με άλλο όνομα, ώστε να καλύπτει ολόκληρο το πολιτικό φάσμα από τη Δεξιά ως την Κεντροαριστερά. Με το ΠΑΣΟΚ να παρουσιάζεται δημοσκοπικά συρρικνωμένο και σε αποσύνθεση, ο Αντώνης Σαμαράς θα επιχειρήσει να συγκροτήσει έναν μεγάλο πόλο στον χώρο της Κεντροδεξιάς στον οποίο θα απορροφήσει και κορυφαία στελέχη του, που τώρα εμφανίζονται να βρίσκονται σε ρήξη με την ηγεσία του κόμματος. Με δεδομένο ότι η ΝΔ έχασε προ πολλού την ιδεολογική πρωτοκαθεδρία και με το χώρο της να λεηλατείται  από την Χρυσή Αυγή και τους ΑΝ.ΕΛ, θα οδηγούσε στην εμφάνιση ενός νέου φορέα,  ο οποίος θα έχει έντονο τον "πατριωτισμό". Έτσι, ένα νέο κόμμα που το όνομά του θα είναι Λαϊκό Κόμμα ή Εθνικό Πατριωτικό Μέτωπο ή Κεντροδεξιός Πατριωτικός Συναγερμός, έχει στόχο

Τα καθαρά χέρια

"Αυτή και μόνο είναι η ρίζα από όπου ξεπετιέται ένας τύραννος: όταν εμφανίζεται για πρώτη φορά είναι ο προστάτης" Πλάτων Ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος δεν δίστασε να χαιρετίσει ναζιστικά, μιλώντας στη νεολαία του κόμματός του, υποστηρίζοντας ότι μπορεί «καμιά φορά» τα μέλη του κόμματος του να χαιρετούν κατ' αυτόν τον τρόπο, «αλλά έχουν καθαρά χέρια» γιατί δεν έχουν κλέψει. Με τον αέρα που του δίνουν οι δημοσκοπήσεις, που ανεβάζουν την Χρυσή Αυγή σε τρίτο κόμμα στη Βουλή, δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι «Μας είπανε ναζί, μία, δύο, δέκα. Δεν μας είπανε όμως ποτέ κλέφτες. Αυτά τα χέρια μπορεί καμιά φορά να χαιρετάνε έτσι [ναζιστικά] αλλά είναι καθαρά χέρια. Δεν είναι βρώμικα, δεν έχουν κλέψει». Οι δηλώσεις του προκάλεσαν την "εύλογη"αντίδραση των κομμάτων, που μίλησαν για κρίση και μνήμη σε ένα αμνήμονα λαό. Σε ένα λαό που επαναστατεί από τη σιγουριά του καναπέ και βγαίνει στους δρόμους μόνο όταν κάποιοι μπροστάρηδες τον "ενεργοποιή

18 Οκτώβρη 1981 και το ξεχασμένο ραντεβού με την Ιστορία

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ πέτυχαν την 18η Οκτωβρίου του 1981 περιφανή νίκη ενάντια στη Ν.Δ, και για πρώτη φορά ένα σοσιαλιστικό κόμμα στην Ελλάδα ανέβηκε στην εξουσία. Η εκλογική νίκη του 1981 συμπορεύτηκε με μια πάνδημη συμμετοχή σε ένα ατελείωτο πανηγύρι στους δρόμους, που δεν είχε να κάνει με τη νίκη ενός κόμματος, αλλά με τη νίκη του λαού, με μια νίκη ονείρων. Δεν ήταν μόνο το μεγάλο ποσοστό που συγκέντρωσε το ΠΑΣΟΚ, αλλά η παλλαϊκή συμμετοχή στο όνειρο της Αλλαγής. Τα όνειρα του ελληνικού λαού είχαν βρει την έκφρασή τους στη ρητορική δυναμική του συνθήματος της «Αλλαγής» του Ανδρέα και ο εκείνος με τις κυβερνήσεις του δικαίωσε ένα μεγάλο μέρος αυτών των αιτημάτων με ένα καταιγισμό θεσμικών μεταρρυθμίσεων που έφεραν την Ελλάδα σε μια άλλη εποχή. Στα κρίσιμα χρόνια που ακολούθησαν στην πρώτη θητεία του, ως πρωθυπουργός, ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν κατόρθωσε να υλοποιήσει τους τολμηρούς οραματισμούς του για μια Σοσιαλιστική Κοινωνία, κατάφερε όμως να ενεργοποιήσει τις δημιουρ

18 Οκτωβρίου 1944-Η χαμένη ευκαιρία της μεταπολεμικής Ελλάδας

Ο Έλληνας πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, στις 18 Οκτωβρίου αποβιβάστηκε από το θρυλικό πλοίο «Αβέρωφ» στο λιμάνι του Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι και με μια μεγαλειώδη σε ενθουσιασμό και συμμετοχή του λαού πορεία εισήλθε στην Αθήνα, όπου τελέστηκε ο επίσημος εορτασμός για την Απελευθέρωση από τις δυνάμεις κατοχής. Η Αθήνα είχε εκκενωθεί από τις δυνάμεις κατοχής μόλις στις 12 του μήνα. Ο Γεώργιος Παπανδρέου προσπάθησε σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη και σημαντική στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας να πραγματώσει τα αιτήματα του Ελληνικού Λαού για Δημοκρατία, Ισοπολιτεία και Κοινωνικό Κράτος. Με ένα μνημειώδη λόγο στην πλατεία Συντάγματος, επιχείρησε να διαλύσει τα σύννεφα που σκίαζαν την αίσια έκβαση του αγώνα του λαού. Ήταν μια αγωνιώδης προσπάθεια να ανατρέψει την ιστορική προοπτική του αδελφικού αιματοκυλίσματος και υπήρξε πραγματικά μια μεγάλη ατυχία για την Ελλάδα που δεν κατόρθωσε τελικά να αξιοποιήσει αυτήν την ευκαιρία. Με τη γαλανόλευκη να κυματίζει στην Ακρόπολη, μετά από τρεισήμισι

Tα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

"Το άρχειν ήδιστον", είπε ο Αριστοτέλης και στην πολιτική δεν μπορεί να θεωρηθεί αθέμιτο να έχεις φιλοδοξίες. Όμως, οφείλεις να γνωρίζεις πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να ικανοποιήσεις αυτές σου τις φιλοδοξίες. Ο Αντώνης Σαμαράς, και όχι μόνο αυτός, απέδειξε ότι δεν γνωρίζει.. Όταν από το 2010 με την εκτόξευση του χρέους αντί να προσέλθει σε διάλογο και να βρει ένα κοινό τόπο συνεννόησης με την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, επέλεξε το δρόμο της αδιαλλαξίας, το δρόμο της ρήξης, τα "Ζάππεια"".  Η τέχνη της πολιτικής συνίσταται στο να ξέρεις πότε ακριβώς να χτυπήσεις τον αντίπαλό σου λιγάκι κάτω από τη ζώνη, έλεγε ο Konrad Adenauer. Ο Σαμαράς άδραξε την ευκαιρία να χτυπήσει τον αντίπαλό του, με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον, ούτε καν της παράταξής του, δεν συζητάμε για την χώρα. Προσποιήθηκε ότι είχε την λύση στο τσεπάκι, μια λύση που θα επανέφερε την χώρα στο δρόμο της ανάπτυξης. Μία "μαγική" συνταγή. Μίλησε για προδοσίες, εθνικά εγκλήματα και ξένους που θέ

Θεατροκριτική, Βία και Χρυσή Αυγή

The confrontation by Vaggelis Ntousakis Ένα θεατρικό έργο ήταν εκείνο που πυροδότησε την νέα έκρηξη για την προστασίας της ελληνοχριστιανικής αρετής του έθνους από την Χρυσή Αυγή. Για πρώτη -νομίζω- φορά ένα θεατρικό έργο στην Ελλάδα, που θέλει να αποτελεί μέρος της Ευρώπης, ανέβηκε υπό την προστασία των ΜΑΤ. Δεν μπαίνουμε φυσικά στη διαδικασία της κριτικής για την ουσία του έργου κι αν πράγματι, προκαλούσε το θρησκευτικό αίσθημα. Η πραγματική πρόκληση ήταν στην αισθητική μας, από τους οργισμένους "βουλευτές" της Χρυσής Αυγής που παρέα με θρησκόληπτες μαυροφορεμένες και ιερωμένους έβριζαν χυδαία τους συντελεστές. Απορούσα πάντα, όταν άκουγα να χυδαιολογούν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι κινούνται με θρησκευτικά ελατήρια. Είναι επίσης, πέρα από τη λογική μου, πώς ακόμα και σε ένα βουλευτή επιτρέπεται να λειτουργεί τραμπούκικα και εκφοβιστικά προς τους πολίτες, χωρίς να εκπίπτει άμεσα του αξιώματός του. Ενώ, θετικά με εξέπληξε ο μητροπολίτης Σισανίου, Σιασίστης Παύλου, ο οπ

Το ΠΑΣΟΚ ως Κίνημα της Μεγάλης Αλλαγής και η προσφορά του Ανδρέα Παπανδρέου

Είναι αλήθεια ότι στην Ελλάδα των Μνημονίων και της οικονομικής κατάρρευσης, ιδιαίτερα μετά τον αποδεκατισμό του κεντρώου χώρου, έχει ενεργοποιηθεί και ένας διάλογος που αφορά το ρόλο και τις ευθύνες της γενιάς της μεταπολίτευσης, τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, το μέλλον. Μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα άποψη κατέγραψε ο πρώην υπουργός κ, Μόσιαλος. «Με την ελπιδοφόρα μεταπολίτευση του 1974, τέθηκε ως εθνικός στόχος η είσοδός μας στην τότε ΕΟΚ. Αλλά στις εκλογές του 1981, τα κόμματα που πέτυχαν ή στήριξαν το στόχο (Νέα Δημοκρατία, ΚΚΕ εσωτερικού) υπέστησαν συντριβή. Ο κόσμος κράτησε τα καλά της ΕΟΚ, αλλά προτίμησε το θεσμικό λαϊκισμό του τοτινού ΠΑΣΟΚ, την τεχνητή ευημερία με τα δεκανίκια του εξωτερικού δανεισμού, το «Τσοβόλα δώσ΄τα όλα», την εκλογή Σαρτζετάκη με ανομοιόχρωμα ψηφοδέλτια. Η αποκλεισμένη κοινωνία μπήκε στο πολιτικό παιχνίδι, όμως η ιεραρχία, η υπευθυνότητα, η αξιολόγηση, η προσωπική πρωτοβουλία είτε ξεχάστηκαν είτε καταπολεμήθηκαν ως αξίες….». Παρ όλη την «πίεση» των κατασ

Η Δημοκρατία δεν θα "σκάσει"

Απαράδεκτες και πρωτοφανείς οι καταστάσεις που διαδραματίζονται στη Βουλή τον τελευταίο καιρό. Αφού περάσαμε και αντέξαμε από την επίδειξη ανδρισμού του προέδρου της Βουλή, ήρθε η απίστευτη εικόνα με τους "βουλευτές" της Χρυσής Αυγής να δημιουργούν επεισόδιο με φωνές και ύβρεις απίστευτες όπως "κλέφτες", "λαμόγια","να σκάσει ο Βενιζέλος", έβαλε σε "ελληνόμετρο" τον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου, αποφασίζοντας ότι είναι Έλληνας κατά μόλις 25%. Επιτέθηκαν ακόμα και κατά του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Κωσταράκου, ότι "ευτελίζει το στράτευμα" επειδή παρουσιάστηκε με μια ντουντούκα να προσπαθεί να ηρεμήσει και να πείσει τους πολίτες- εισβολείς στο Πεντάγωνο. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπός τους μάλιστα, έφτασε στο σημείο να "ειρωνευτεί" την ομόλογο του της Ν.Δ, Σοφία Βούλτεψη, όταν εκείνη διαμαρτυρήθηκε ότι το "σκάσε" δεν είναι λέξη που μπορεί να ακούγεται στο χώρο της Βουλής, απαντώντας ότι "Σκάσε είπαμε, όχι σ

Η Διαπλοκή, η Αναστολή ...και ο Διασυρμός

Ένας υπάλληλος τραπέζης κλέβει στοιχεία μεγαλοκαταθετών και τα παραδίδει σε αντάλλαγμα του δικού κεφαλιού, να βρει άσυλο στη Γαλλία. Τα στοιχεία αμέσως, τροφοδοτούν τα οικονομικά επιτελεία των άλλων ευρωπαϊκών κρατών προκειμένου να αποφέρουν εκατοντάδες εκατομμύρια φόρους στα ταμεία τους. Με προϊόν υποκλοπής, ολίγον γκανστερικά, αλλά στην πράξη δικαίωσε τόσο τον νομοταγή πολίτη όσο και τους κρατικούς ελεγκτικούς μηχανισμούς και γέμισε τα κρατικά ταμεία. Στη υπό πτώχευση χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας περιμένουν ακόμα να αποφασίσουν αν είναι νόμιμο ή όχι να χρησιμοποιηθούν αυτά τα στοιχεία. Όχι βέβαια, δεν είναι. Υπάρχει όμως, κάτι που λέγεται ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, το οποίο χρησιμοποιούν κατά τον δοκούν και ποτέ χρηστά οι έχοντες το έθνος στα χέρια τους. Και το "εθνικό συμφέρον" πρόσταζε να αξιοποιηθεί στο έπακρο αυτός ο κατάλογος με τα στοιχεία. Γιατί οι θυσίες του εργαζόμενου και του συνταξιούχου δεν έχουν αντίκρυσμα, ακόμα και αυτές οι διαπραγματεύσεις για ...επιμήκυνση δεν μπο