Σήματα λυγρά

(Στον Παύλο Πετρίδη) Στις 27 Σεπτεμβρίου/8 Οκτωβρίου 1831 ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας, ο Ιωάννης Καποδίστριας έπεσε νεκρός στα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο, από τον αδελφό και το γιο, του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, τον Γιώργη και τον Κωνσταντή. Η ζωή και η δράση του Καποδίστρια είναι από χρόνια αντικείμενο μελετών, αλλά ουδέποτε αναδείχθηκε -ως όφειλε- από την Ελληνική Πολιτεία, ίσως γιατί οι αρχές του και το πολιτικό του όραμα ήταν τελείως αντίθετο από αυτό που επικράτησε τελικά, στη χώρα, με το ρουσφέτι και τον κοτζαμπασισμό, σε εξελιγμένη μορφή. Ο Καποδίστριας καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κέρκυρας, με πολιτική παράδοση γι' αυτό και αναμείχθηκε με την πολιτική ήδη από το 1803, οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσι

Μία ταινία αμφιβόλου αισθητικής έχει ξεσηκώσει τον μουσουλμανικό κόσμο. Επιθέσεις σε πρεσβείες, δολοφονίες, θρησκευτική "επικήρυξη" -φετφάς και χιλιάδες εξοργισμένοι Μουσουλμάνοι για μια μάλλον "βλακώδη"  προσπάθεια να ξεδιπλώσει το καλλιτεχνικό του ταλέντο κάποιος επίδοξος  Σπήλμπεργκ. Είναι γεγονός ότι ο μουσουλμανικός κόσμος είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε ότι αφορά θέματα που άπτονται του θρησκευτικού του αισθήματος. Οι κοινωνίες του είναι στενά δομημένες, με αυστηρά θεοκρατικούς κανόνες. Η θρησκεία αποτελεί μέρος της κοινωνικής του ζωής. Βέβαια, δεν χρειάζεται να είσαι μουσουλμάνος για να εξοργιστείς με τη συγκεκριμένη ταινία. Παρόλα αυτά, ο αριθμός των "εξεγερθέντων" σε σχέση με τα 1,5 δις των πιστών ακουμπά μόλις το 0, 007% και είναι κατά πολύ κατώτερος εκείνου του συμμετεχόντων στην Αραβική Άνοιξη. Το μεγαλύτερο μέρος των διαδηλωτών, και πάλι, διαμαρτυρήθηκε ειρηνικά. Εκείνοι που δημιούργησαν τα σοβαρά επεισόδια ανήκουν στην μειοψηφία των Σαλαφιτώ

Edvard Munch "Η Κραυγή" Ναι, ο λαός είναι θυμωμένος. Ναι, ο λαός αισθάνεται ανασφάλεια.  Ναι, το επίσημο κράτος δεν μπορεί να δώσει στον πολίτη τη διαβεβαίωση ότι θα έχει δουλειά, ότι μπορεί να κυκλοφορήσει άνετα στο δρόμο, ακόμα και στο ίδιο του το σπίτι. Ναι, το επίσημο κράτος έχει "αποτύχει" να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του παρεμπορίου,   της παράνομης μετανάστευσης, της εγκληματικότητας. Ναι, είδαμε τις ζωές μας να διαλύονται. Από καιρό είχαμε χάσει τον ιδεολογικό προσανατολισμό μας, χάσαμε και τον υλικό παράδεισο μας. Από το σημείο όμως, αυτό μέχρι το να ψηφίσουμε ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ και να επιτρέψουμε την είσοδο στο Κοινοβούλιο, το ναό της Δημοκρατίας μας, σε φασίστες είναι πέρα από κάθε λογική. Και σε όσους προβοκάρουν με την ιδέα ότι οι υπόλοιποι -των άλλων κομμάτων, έχουν ξεφτιλίσει, από χρόνια, την έννοια της Δημοκρατίας και των θεσμών, υπάρχει ο αντίλογος. Όσοι έχουν κατασπαταλήσει δημόσιο χρήμα, έχουν λειτουργήσει ρουσφετολογικά και για ίδιο όφελος, υπ

Το νεοεκλεγεν προεδρείο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Είπαμε, ουδείς προφήτης στον τόπο του, αλλά αυτό ξεπερνά κάθε όριο. Ακριβώς τη μέρα που η διεθνής κοινότητα, για την ακρίβεια, ένας από τους πιο ιστορικούς διεθνείς οργανισμούς, η Σοσιαλιστική Διεθνής, επιβράβευε τις προσπάθειες, τη δραστηριότητα του πρώην έλληνα πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, επανεκλέγοντάς τον στη θέση του Προέδρου της, στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ υποβίβαζαν την κίνηση αυτή και μάλιστα, προχωρούσαν ακόμη πιο πέρα, στο να τον χλευάζουν παρουσιάζοντάς τον ως «ενοικιαζόμενο για διαλέξεις»  από την εταιρεία  Harry Walker Agency. Στη συνέχεια, ήρθε να «δέσει» την προσπάθεια σπίλωσης του Παπανδρέου τόσο κυριακάτικο έντυπο που ζητούσε από τους αναγνώστες ιδέες «τι να ζητήσουν από τον Παπανδρέου» όταν τον νοικιάσουν όσο και μια ερώτηση στη Βουλή από τον βουλευτή της ΝΔ Νικολόπουλο, ο οποίος ζητά να μάθει από τη Βουλή πόσο «ενοικιάζεται ο Γ. Παπανδρέου και αν δηλώνει στην εφορία ότι εισπράττει από τη νέα του δραστηριότητα»

Ο Ανδρέας Παπανδρέου από το εξωτερικό όπου είχε καταφύγει πάλευε τόσο για την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος, όσο και για την επόμενη μέρα της «απελευθέρωσης». Με τα μέλη του ΠΑΚ επεξεργαζόταν προτάσεις και ιδέες για ένα πολιτικό φορέα που θα εκπροσωπεί το ριζοσπαστικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Ήδη, από το Νοέμβριο του 1973 το Εθνικό Συμβούλιο του Εξωτερικού έθεσε σε κυκλοφορία σχέδιο για ευρεία συζήτηση στα πλαίσια των οργανώσεων του ΠΑΚ και φίλων του ΠΑΚ.: «Το ΠΑΚ εργάζεται για την ανάπτυξη του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος του Ελληνικού λαού με στόχους την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, τη ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, τη ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. Ο αγώνας του ΠΑΚ για μια ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής δικαιοσύνης στα πλαίσια μιάς σοσιαλιστικής κοινωνίας, πως η κοινωνική και οικο